արենճապախ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րեն•ճա•պախ
- Արարատյան, Վան՝ըռնըճիճեխ
- Ղարաբաղ՝արյունլվիկ` արյունաշաղախ եղած, ջարդված ◆ Գլուխն արենճեճեխ մոտս եկավ։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ խմբագրել
- Արենճեճեխ անել, արյունլվիկ անել, սաստիկ ծեծել` ջարդել։ ◆ Հասնում են, իրար արենճեճեխ անում։ (Տիգրան Նավասարդյան)
- Արենճեճեխ ըլել, ջարդուխուր լինել, ջնջխվել։ ◆ Նրանք ընչանք իրիկուն կռվում են, իրար արենճեճեխ անում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։