արենճապախ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•րեն•ճա•պախ 

1. Արարատյան, Վան՝ըռնըճիճեխ
2. Ղարաբաղ՝արյունլվիկ` արյունաշաղախ եղած, ջարդված ◆ Գլուխն արենճեճեխ մոտս եկավ։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

1. Արենճեճեխ անել, արյունլվիկ անել, սաստիկ ծեծել` ջարդել։ ◆ Հասնում են, իրար արենճեճեխ անում։ (Տիգրան Նավասարդյան)
2. Արենճեճեխ ըլել, ջարդուխուր լինել, ջնջխվել։ ◆ Նրանք ընչանք իրիկուն կռվում են, իրար արենճեճեխ անում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։