Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ար•խա•լըղ 

  1. Ղարաբաղ՝ տղամարդկանց և կանանց` մինչև ծնկները հասնող, ծալքավոր կամ առանց ծալքի փեշեր ունեցող, առջևւց կոճկվող հագուստ ◆ Գեղջուկը հագնում էր հասարակ, մի կապույտ կտավե արխալուղ, ոտքերին հասարակ չափչիներ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Արխալուղդ կարել եմ, դոշիդ կոճակ շարել եմ։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։