արծիվ
Հայերեն
Արտասանություն
ՄՀԱ: [aɹʦiv]
վանկեր՝ ար·ծիվ
արծիվ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳրաբարյան արծուի բառից։
Արծուի բառը ծագում է բնիկ հնդեվրոպական * rg՛ipio- արմատից. հմմտ. հին հնդկերեն rjipyá «սլացող, նետվող» արծվի մասին, ավեստերեն ərəzifya «արծիվ»։
Գոյական
- Հաճն՝ բազեների ընտանիքին պատկանող մեծ գիշատիչ թռչուն
- արծվի պատկեր կամ քանդակ որպես պետական իշխանական զինանշան
- հյուսիսային կիսագնդի համաստեղություններից մեկը
- (փխբ․) ուժեղ, քաջ, սրատես մարդ ◆ Պիծիմ արծիվ եղիր, իդման խլմժածն ինչ ի կա։ (Մ․Հաճյան)
- արագասույր նժույգ
Հոմանիշներ
խմբագրելարծիվ (էգ), կանդ (արու), գիլհավք, գիլու հավք, թռչնաքաշտ, թռչունների արքա, հավքերի արքա
Արտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
արծիվ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Բուլանըխ, Վան՝ գութանի երկրորդ լուծը, սարծիլ, ուժտուն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
 |
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Արծիվ: |