արհեստ
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [ɑɾˈhɛst]
վանկեր՝ ար•հեստ
- որոշակի հմտություններ պահանջող և ձեռքի պարզ գործիքներով կատարվող աշխատանք, զանազան բաներ պատրաստելու և շինարարական նպատակների համար
- այդպիսի աշխատանքի որևէ ճյուղի, բնագավառի հմտություն
- զբաղմունք
- սովորություն դարձած գործ, արարք, վարքագիծ (փխբ․)
- տե՛ս արվեստ
Ածական
Մակբայ
- գործ հոլով՝ արվեստով. արհեստի օգնությամբ, գործադրությամբ
- ճաշակով, լավորակ
Հոմանիշներ
խմբագրելմասնագիտություն, զբաղմունք, ձեռարվեստ, ոսկի ապարանջան ◆ Արհեստ սովորիր, մի եղիր նազուկ, արհեստն է մարդուն ոսկե բիլազուկ։ Հովհաննես Շիրազ (բրբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԹարգմանություններ | |
|
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | արհեստ(ը) | արհեստներ(ը) |
Սեռ. | արհեստի | արհեստների |
Տր. | արհեստի(ն) | արհեստների(ն) |
Հայց. | արհեստ(ը) | արհեստներ(ը) |
Բաց. | արհեստից | արհեստներից |
Գործ. | արհեստով | արհեստներով |
Ներգ. | արհեստում | արհեստներում |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։