արճիճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾˈt͡ʃit͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ արճիճ
վանկեր՝ ար•ճիճ
Ստուգաբանություն
խմբագրելՓոխառություն իրանական աղբյուրից՝ * arčīč. հմմտ. պարսկերեն arzīz:
Գոյական
- Զեյթուն՝ (հնք․) թեթև կապտավուն-սպիտակ, գույնի մետաղ, կապար
- (սխ․) տե՛ս կապարարծաթ
- (փխբ․) գնդակ (հրազենի)
- Մարաշ՝ զենք, հրացան ◆ Արճիճ ունի՞ս։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Ղարաբաղ՝ (փխբ․) շատ ծանր ◆ Էս չուվալը արճիճ ա, պըցըրցնել չինիլ։ (Ձեռագիր)
Հոմանիշներ
խմբագրել- (հնք․) կապար
- տե՛ս գնդակ
Արտահայտություններ
խմբագրել- արճիճ թափել - հրազենի գնդակ թափել
- արճիճ տեղալ - հրազենային կրակ տեղալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։