Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾmɑtɑkɑn ˈbɑr]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն բառը, որը կազմությամբ նույնանում է իր արմատին, այսինքն, կազմված է մեկ հիմնական ձևույթից

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։