Հայերեն

ՄՀԱ՝ [ɑɾmuŋk]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ արմունկ

վանկեր՝ ար•մունկ

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * ar-(ə)-ma-` * ar- «հարմարեցնել» արմատից՝ -ուկ(ն) մասնիկով. հմմտ. հին հնդկերեն īrmá- «ձեռք, առջևի թաթ», ավեստերեն arəma «թև, ձեռք», լատիներեն armus «նախաբազուկ», գոթերեն arms, հին վերին գերմաներեն arm «թև, բազուկ»։

Գոյական

(կզմխս․) ձեռքի ծալվելու տեղը, որտեղ ոսկորը միանում է նախաբազուկի ոսկրին
(փխբ․) զանազան առարկաների՝ գործիքների և այլն արմնկաձև անկյուն կազմող տեղը ◆ Ծորակի արմունկ:
(փխբ․) ճանապարհի՝ գետի և այլն ծռվելու տեղը
խաղողի վազի այն մասը, որտեղից ելնում է մատը
ծնկաձև խողովակ
գութանի այն մասը, որից անց են կացնում ճամբարակը

Հոմանիշներ

(ժղ․) կնգուղ, կոռան, պորտ, փամփա

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ elbow գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ локоть (ru) ‎(lokotʹ), излучина (ru) ‎(izlučina), колено (ru) ‎(koleno) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։