Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾjunɑtʰɑˈtʰɑχ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ար•յու•նա•թա•թախ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. արյան մեջ թաթախված, արյունլվիկ, արյունկոլոլ ◆ Փայլատակում է յաթաղանը կեռ արյունաթաթախ սեբիայի վրա։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Վարդանն էր... բայց ի՛նչ վիճակի հասած. Արյունաթաթավ սրտին նետ ցըցված։ Ռափայել Պատկանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. արյունաշաղախ, արյունաներկ, արյունաթավ, արյունաթավալ, արյունազօծ, արյունամած, արյունազանգ, արյունոտ, արյունախեղդ, արյունահեղց, արյունահեղձ, արյունապատ, արյունացայտ, արյունաշաղ, արյունոռոգ, (փխբ․) արյունազգեստ, արյունաճեմ, (խսկց․) արյունլվա, արյունլվիկ, արյունաթաթախ, արյունաթաթավ, արյուն(ա)կոլոլ, արյունացողոտ, արնաթավալ, արնաճապաղ, արնաներկ, արնահունցն (բնստ․) արնատապակ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել