արյունասույզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾjunɑˈsujz]
վանկեր՝ ար•յու•նա•սույզ
Բառակազմություն
խմբագրելԱծական
- (նորբ․) (փխբ․) արյան մեջ սուզված, արյունալի վախճան ունեցած, եղերական ◆ Եվ պետական շուքով պիտի փառաբանվեր արյունասույզ, բայց միշտ կենդանի վաստակը վարուժանին։ Երվանդ Ազատյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։