զայրանալ, ցասումով բռնվել ◆ Նման մի արարմունքի ինձ մասնակից դարձնելու այդ սրիկայական առաջարկը գազանեցրեց ինձ։ Արյունը խփեց գլխիս։ (Վահրամ Փափազյան)◆ Արյունը գլուխը խփեց և ձեռքը իրոք տարավ սրին։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Այս խոսքից՝ լետի [լեդի] Իստեհմի սրտին մեջ գտնված դույզն ինչ արյունը գլխուն զարկավ։ (Մաթևոս Մամուրյան)◆ Կատաղությունից արյունը զարկեց գլուխը։ (Նաիրի Զարյան)◆ Սապախտան [սաբախտան, «առավոտյան»] թագավորն օր [«որ»] գիմանա թե նա [«ոչ»] իրեն աղջիկը կա, նա պյուլպյուլները [բյուլբյուլները], սա սահթուն [նույն ժամին՝ վայրկյանին] արունը գլոխը կը զարնե։ ◆ Հետո արյունը տվեց գլխին, ու նա միանգամից նորից պոռթկաց։ Պերճ Զեյթունցյան◆ Արյունը տվեց գլուխը։ Նա զայրացավ։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ Եվ ահա զինվորներն մեկը սկսավ Արշակին երգը երգել- Պահճելտե Բահջելերդե, թուրք․․․Արյունս գլուխս ելավ, ինչպես երբ այդ երգերը երգվին։ Շահան Շահնուր◆ -Ես ձեր խերը կանիծեմ, ինծի Միհրան կըսեն․․․։ Արյունս խուժեց գլուխս։ Բենիամին Նուրիկյան◆ Բայց դառնալ անոր հետ խոսելու իսկ գաղափարը, արյունը գլուխը խուժել կու տա։ Զարեհ Որբունի◆ Արյունը խփեց Սումբաթի քունքերին, ու նա չիմացավ, թե ինչպես բռունցքով հարվածեց Երեմի մռութին։ Սերո Խանզադյան◆ Արյունը խփեց Բարինիի դեմքին, բայց շուտով ետ քաշվեց։ ◆ Պըլըզին [բըլըզին] էնոձ թաբիաթսիզթինդեքը [«երեխայի արած անամոթությունները»] չըկաներ տաներ, էրինը քըլոխը քիշտից [«խփեց»]։
սաստիկ հուզվել ◆ Այս «եսիմ»-ի վրա արյունը խփում է Նազանի գլխին։ Նա ուզում է ինչ-որ բան ասել։ ՆԱդ ◆ Արյունը նրա գլուխնա խփե, նրա սիրտը բարձացրել էր։ Ստեփան Զորյան◆ Արյունը սաստիկ հոսանքով զարկեց նրա գլխին, և լուսավոր աշխարհը մթնեց նրա առջև։ (Րաֆֆի)◆ Այդ խոսքերը լսելով, շառագունեցի, արյունը գլուխս տվեց։◆ Այն երեկո Եդիլբեկովի տանը արյունս գլխովս էր տալիս, երբ ինձ վրա ներողամիտ հայացքներ էիր գցում։ (Շիրվանզադե)◆ Այդ լուրը որ լսեց, արյունը ճակատին խփեց։ ◆ Լիրը տեսնելով իր փեսային, հուսահատության արյան կոհակը ավելի ուժեղ է խփում նրա ուղեղին։ (Վահրամ Փափազյան)
