Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ար•նա•տեր 

  1. Կարին՝ ուրիշի արյունը թափող, մարդասպան ◆ Որ իմ էրեխի գլուխը մի բան գա, արենտեր դու ես (Պերճ Պռոշյան) ◆ Արնատեր մարդ է, հեռու կացեք (Ձեռագիր)
  2. Սեբաստիա՝ վիշտ՝ ցավ պատճառող

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. արնատեր դառնալ (դարձնել՝ լինել) - մարդասպան դառնալ (դարձնել) ◆ Զոռով ընչի՞ էր արենտեր դառնում, անեծքի տակ ընկնում։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Դուրս կորի... խալխին արինտեր շինելու միտք չունի՞ս հո։ (Պերճ Պռոշյան)
  2. սպանության պատճառ լինի , սպանած լինել
  3. վշտի, ցավի պատճառ լինել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։