Հայերեն

Դասական ուղղագրութիւն

խմբագրել

  Արտասանություն

ՄՀԱ: [arot]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * trəg՛-՝ * ter- «տրորել, շփել, շփելով մաշել, ծակել» արմատից՝ * g՛-ի տ արտացոլմամբ (հմմտ. * ag՛ro- > արտ, * g՛əlou- > տալ «տագերկին» և այլն) և ւ-ի ներմուծմամբ (ա-ի երկբարբառացմամբ, ինչպես մաւտ (մատչիլ) և յաւտ (յատանել) բառերում. հմմտ. հունարեն τρωφω՝ «ուտել (հում բան), կրծել», թոխարերեն ԱԲ trāsk «որոճալ», հայերեն արածել։

Գոյական

վանկեր՝ ա-րոտ 

  1. անասունների արածելու կանաչ խոտ
  2. Գանձակ, Ղարաբաղ՝ այն տարածությունը, որտեղ արոտ է բուսնում, արոտավայր, մարգագետին ◆ Տավարն արոտ են տարել։ (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
  3. այն ժամանակաշրջանը, երբ անասուններն արածում են արոտավայրերում
  4. (հնց․) կանաչ խոտ (չհնձած)
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. արոտատեղ(ի), արոտավայր, մարգագետին
  2. ճարակատեղ(ի), արոտամարգ, ճարակաբույս (հզվդ․)
  3. պաճարարոտ, պաճարոտ (հնց․)
  4. նախրատափ, նախրագնա, տվարածատափ (բրբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. արոտ անել ― արածել
  2. արոտի պառկեցնել - հիվանդին լողացնել խոտերի թուրմով ◆ Հոռոմսիմա ճիճան․․․ վարպետ հեքիմ է, արոտի պառկեցուցել, շերպեթ խումցունել, մայասիլի ճար անել գիտի։ Ռափայել Պատկանյան

Աղբյուրներ

խմբագրել