արոր
Հայերեն
ՄՀԱ: [aror]
վանկեր՝ ա.րոր
արոր1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ * arətrom-՝ * arə- «վարել» արմատից՝ * -trom գործիքանիշ ածանցով. հմմտ. հունարեն άρατρον, լատիներեն aratrum, միջին իռլանդերեն arathar «արոր, գութան»։
Գոյական
- Վան՝ (հնց․) երկրագործական պարզ գործիք, հող հերկելու համար
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
արոր2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- Մուշ, Վան՝ մերկասրունք, երկայնակտուց ջրային թռչուն ◆ Զարմանալի կռութ ունիս կարմիր հատերով, քեզ կուտեր կռունկ, կազ, արոր, բադերով։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։