Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ արջ

վանկեր՝ արջ

«Արջ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Արջ

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * rktio- (՞) կամ * rkto- արմատից (ջ-ն արջն «սև» բառի ազդեցությամբ)։

գիշատիչ՝ մեծ կաթնասուն թավամազ գազան ◆ Թավամազ արջը ապաստանի տեղ էր որոնում։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) կոպիտ՝ անտաշ՝ անշնորհք մարդ ◆ Լեզուներ էլ լավ գիտի, բայց և այնպես կատարյալ արջ է։ (Ակսել Բակունց)
(աստղգ․) երկու համաստեղության հյուսիսային երկնակամարում՝ յուրաքանչյուրը բաղկացած յոթ աստղից ◆ Մեծ արջ, փոքր արջ:
(բանկ․) բորսային գործարար, որը խաղում է ապրանքների գների, արժեթղթերի, արժույթի փոխարժեքների իջեցման վրա

արջի ծառայություն անել (մատուցել)-կամենալ օգտակար լինել՝ ակամայից վնաս հասցնել ◆ Այդպիսի օգնությամբ նրան արջի ծառայություն են մատուցում։ Սերո Խանզադյան
արջ խաղացնել՝ պար ածել-միամիտներին օգտագործել իր նպատակների համար
արջ պատառող-քաջ, արի, խիստ ուժեղ ◆ Եկեք, եկեք, արծիվ ուտող խորխոռներ, արջ պատառող ռշտուններ։ Դերենիկ Դեմիրճյան
արջ պար ածող
1. արջապան
2. (փխբ․) կեղտոտ, փնթի, անշնորհք մարդ
արջերոց անել-արջերի բաժին դարձնել ◆ Մի օր էս քաղքին փորձանք կբերի, արջերոց կանի, կտա կավերի։ Հովհաննես Թումանյան
արջի քոթոթ-(փխբ․) կոպիտ, անտաշ, անկիրթ (ոքրերի, երեխաների մասին) ◆ քնո՞ւմ ես, տո՛, արջի՛ քոթոթ, կանչի է՜: Հովհաննես Թումանյան

Բաղադրյալ բառեր
արջաբանություն արջաբույն արջաբուն արջագոռ արջախնդռուկի արջականջ արջակատու արջակերպ արջակորյուն արջակուր արջամագիլ արջամիս արջամուկ արջային արջաորս արջանոց արջապան արջապար արջառ արջառամիս արջառաջիլ արջասխտոր արջասպ արջասպաթթու արջասպախառն արջաարջասպային արջասպան արջասպաներկ արջասպաջուր արջաքոթոթ արջաքուն արջենի արջընկույզ արջն արջնագորտ արջնագռավ արջնագռավ արջնաթույր արջնատես արջնդեղ արջնել արջորս արջտակ արջություն արջուկ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ bear գերմաներեն՝ Bär դանիերեն՝ bjørn էսպերանտո՝ urso իսպաներեն՝ oso իտալերեն՝ orso քրդերեն՝ hirç հոլանդերեն՝ beer հունարեն՝ αρκούδα շվեդերեն՝ björn պորտուգալերեն՝ urso ռուսերեն՝ медведь (ru) ‎(medvedʹ), грубый (ru) ‎(grubyj), невоспитанный человек (ru) ‎(nevospitannyj čelovek), невежа (ru) ‎(neveža) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ ours թուրքերեն՝ ayı

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Դանիել Ջհանգիրյան, Բանկային տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Նոյյան տապան», 2008։