արտ

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [art]

վանկեր՝ արտ 

Ստուգաբանություն

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * agro- (* g > տ ոչ սովորական անցմամբ. հմմտ. հին հնդկերեն ájra, հունարեն αγρος, լատիներեն ager, գոթերեն akrs «արտ»։

Գոյական

• մշակելի հող, որտեղ ցանում են ընդեղեն
• ընդեղեն ցանած արտ, ցանք

Հոմանիշներ

• հանդ, հանդամաս, դաշտ, անդաստան, անդ, անդակ, հանդակ, ցանք, ցնաքս, ցանքադաշտ, վարելահող, ցանքատեղ, վարատեղ
• արտարայք (հնց․)
• հնձատեղ (հզվդ․)
• խոզան (անմշակ թողնված)
• ծլաք (փոքր) (բրբ․)
• հերկահող, հերկոտ (երկու տարվա վարած), հերկահաղի, մազրա (բրբ․)

Արտահայտություններ

• արտ անել ― արտ մշակել
• արտը կանաչ քաղել ― եկամուտը, ռոճիկը մինչև ստանալը ծախսել
• վերին արտի ցորե՞նն ես ― դու ի՞նչ առավելություն ունես (ասվում է իր համար բացառիկ արտոնյալ դիրքի ձգտողին)
• արտ ու ափ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ поле (ru) ‎(pole), нива (ru) ‎(niva), хлеба (ru) ‎(xleba) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։