Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑhɔsɑjin ˈkɔn]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (երկրբ․) կուտակումային ռելիեֆի ձև, որն առաջացել է փուխր բեկորային նստվածքների կուտակումից՝ նախալեռնային գոտիներում հեղեղատների, ձորերի, հովիտների ստորին վերջույթներում, որտեղ տեղի է ունենում հոսանքի ուժի անկում
  2. (ջրբերկ․) կիսակոնի տեսքով նորագոյացումների կուտակման ձև, որն առաջանում է նախալեռնային գոտիներում կամ ժամանակավոր հոսքերի առանցքային մասում


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
  • Կաղապար:Գիրք։ՋԻՌՀԲԲ