արտառոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑˈrɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•տա•ռոց
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- տարօրինակ, արտասովոր, անսովոր ◆ Այդտեղ է, որ այցելուն հանդիպում է արտառոց երևույթների։ (Շիրվանզադե) ◆ Եվ միաժամանակ իրենց հայատյացության նոր ալիքն են բարձրացնում այդ ղեկավար շրջաններն այս առթիվ, ոմանք նույնիսկ բացահայտորեն ամբոխավարական արտառոց, հրահրիչ արտահայտություններով։ (Կարպիս Սուրենյան)
- այլանդակ, անհեթեթ
Հոմանիշներ
խմբագրել- արտասովոր, տարօրինակ, անսովոր, տարասովոր
- անհեթեթ, այլանդակ, անշնորհք
- տե՛ս անտրամաբանական
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։