Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑsɑnutʰjɑn ɔt͡ʃ]

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) արտասանության առանձնահատկություն, որ դրսևորում է որոշակի հուզարտահայտչական երանգ


Աղբյուրներ խմբագրել

  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։