արտասանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑsɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ արտասանութիւն
վանկեր՝ ար•տա•սան•ութ•յուն
Կազմություն
խմբագրելՆախածանց՝ արտ-, արմատ՝ աս, վերջածանցներ՝ -ան-ություն:
Գոյական
- արտասանելը
- (լեզվբ․) հնչյունների արտաբերման գործողությունը և դրա բնորոշ առաբձնահատկությունները
- ասմունք
- արտասանելու եղանակը՝ ձևը
- անգիր ասել որևէ գրական տեքստ
- գեղեցիկ խոսելու վարժություն (լատ.՝ declamatio)
- գեղարվեստական երկի, առավելապես չափածոյի, կանոնավոր և արտահայտիչ արտասանություն
- հնչող խոսքի արտաբերման գործողությունը և դրա բնորոշ առանձնահատկությունները
- գեղարվեստական երկի, հատկապես չափածոյի գեղեցիկ և արտահայտիչ արտաբերելը
Հոմանիշներ
խմբագրել- (լեզվբ․) արտաբերություն, արտաբերում, հնչում
- առոգանություն
- արտասանություն, ընթերցմունք (հզվդ․)
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։