արտաքսում
Հայերեն
Գոյական
- ՄՀԱ՝ [ɑɾtɑkʰˈsum]
վանկեր՝ ար·տաք·սում
- (միգ․) պետության համապատասխան մարմնի կողմից իրականացվող գործողություն՝ պետության տարածքից անձի կամ անձանց (քաղաքացի չհանդիսացող կամ քաղաքացիություն չունեցող)՝ իր կամ իրենց կամքին հակառակ հեռացումն ապահովելու մտադրությամբ և հետևանքներով
- տե՛ս նաև վտարում, զանգվածային արտաքսում, արտաքսման հրաման, անձին վերադարձնելու թույլատրելիություն, հեռացում
- արտաքսել, արտաքսվելը
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։