արց

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ արց 

1. Արարատյան՝ կարպետի, գորգի երկու ծայրերի չհյուսած թելերը ◆ Կարպետի արցերը երկար-երկար ենք թողել։ Սահակ Ամատունի
2. Ղարաբաղ՝ գուլպայի գործվածքի սկիզբը ◆ Դու էս գյուլբի արցը քըցի, մնացածը յըես կանիմ։ (Ձեռագիր)
3. Զանգեզուր՝ գործվածքի փակվածքը հատուկ ձևով գործելը
4. Արարատյան, Ղարաբաղ՝ զամբյուղի՝ կողովի բոլորակ, հաստ ամուր հյուսվածքը ◆ Նստիր, արցերը հյուսենք։ Սահակ Ամատունի ◆ Իմ քթոցը շատ պէնդ ա, չորս արց օնէ՝ մինը մինան մին հըղոկ հեռու։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։