արցախորդի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾt͡sʰɑχɔɾˈdi]
վանկեր՝ ար•ցախ•որ•դի
Բառակազմություն խմբագրել
Գոյական
- (նորբ․) արցախի որդի՝ զավակ ◆ Ներկա էր և քաջարի արցախորդի, Գերագույն խորհրդի պատգամավոր Ռոլես Աղաջանյանը։ (Սովետական Հայաստան)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։