արցել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ար•ցել
- Արարատյան, Զանգեզուր՝ գործած կարպետի, գորգի երկու ծայրերի թելերը հյուսել ◆ Կարպետը քաշա առաջդ, արցիր։ Սահակ Ամատունի ◆ Ֆողեմ լալոշ գլուխդ, ըսե՞նց կարցեն, մինը հաստ, մինը բարակ։ Սահակ Ամատունի
- Գանձակ, Զանգեզուր՝ հատուկ գործվածքով հյուսվածքը փակել
- Զանգեզուր՝ զամբյուղի հյուսվածքն ավարտել
- Ղարաբաղ՝ արց շինել, բոլորակ, հաստ և ամուր հյուսվածք դնել՝ սկսելիս, ավարտելիս
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։