արքայազուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾkʰɑjɑˈzun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•քա•յա•զուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- թագավորական ցեղից, արքայական տոհմից սերած, արքայի որդի ◆ Էսպես էլ հայտնում է թագավորը հավաքված արքայազուններին ու իշխանազուններին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մայր, ես եմ ինքնակալ արքայազուն արքան։ (Նաիրի Զարյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն