արևաբաշխ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ••••
- Արարատյան, Մուշ՝Հին զգեստ, որ մեկը նվիրում է ուրիշին` իր անձի արևշատության համար։ ◆ Թազեն մաշ հինը արևաբաշխ է։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։