արևախաշ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ արե•վա•խաշ
- Մուշ, Պոլիս, Վան՝ արևի տակ փռած ծիրան, որ հետեզհետե չորանում և չիր է դառնում
- Ղարաբաղ, Մուշ՝արևակեզ, արևից տաքացած՝ վառված՝ խաշած:◆ Լաո, էդ կլոր (սեխ) արևախաշ է, ի՞մալ կուտիս։ Սահակ Ամատունի
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։