Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•րե•վա•հար 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Ածական

  1. արևահարության ենթարկված ◆ Ինչ որ եղավ ու չեղավ կանցնի մտքիս առջևեն՝ արևահար, սովահար տղոց նման լուսեղեն։ (Վահան Թեքեյան) ◆ Դա մի գիրուկ, կարճահասակ մարդ էր, արևահար դեմքով։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. շողահար (ժղ․)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել