արևավոր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑɾɛvɑˈvɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ար•ե•վա•վոր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- արևոտ, պայծառ, արևով լի ◆ Ես սիրում եմ ամառն ու շոգն արևավոր: Հովհաննես Շիրազ ◆ Ծնվեց մի մանուկ արևավոր: Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս արևավոր
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն