արևպտոց
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•րև•պը•տոց
- Մուշ, Վան, Տարենտե՝ արևմուտք ◆ դավիթ զարկեց գնաց, արևպտոց դիեն ֆթլավ էկավ մայրամուտ, արևը մայր մտնելու ժամանակը ◆ աշնան իրիկուն է, ◆ արևպտոց
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։