ափիկ-խուփիկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•փիկ-խու•փիկ
- Նոր Նախիջևան՝ հանկարծամահ լինել ◆ Խեղճ մարդը մի օրում ափիկ-խուփիկ եղավ։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։