Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•փիյ 

  1. Վան՝ ամոթ, պատկառանք ◆ Ծեռս ի ծոցս ափիյս իրիսիս։ (Հրաչյա Աճառյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։