Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•փ(ը)լ•փո•րել 

  1. Մուշ՝ Մութ տեղերում խարխափել։ շոշոփելով փնտրել ◆ Ափլփորելով չախմախամանն էլ գնավ, ճրագ վառեց։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Պապիկ ուր ոտնով ափլփեց, իմացավ, գիտեր, թե էդոնք ուրենց փարեն ական մեջ են պահե Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Նանեն ձեռքը մութ տեղը ափլփորելով ձիթի ճրագը ճրագաթաթից վեր բերեց, վառեց։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։