ափներ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ափ•ներ 

1. Արարատյան, Սալմաստ, Վան՝ այգու այն մասը, ուր մրգատու ծառերն են ◆ Կանանչները... ցնծին են տալի հիքանոնց ափներումը: (Պերճ Պռոշյան) ◆ (Վարդիթերը) մին էլ էն տեսավ, որ իրանց ափնումը մի սուփրա ա բաց արած։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Մեր իկյին մնացե անտեր, կելուխ խոտ խեխտեց մեր թփնիք ու ափնիք: ԱՏՍ
2. Շատախ՝ արտի ցածի մասը
3. Վան՝ Որթատունկի թմբերը ◆ Պարտիզին մեջտեղը՝ ծառոց հովերեն հեռու՝ խաղողի այգին է՝ թումբ-թումբ բարձրացած, որուն «ափներ» կըսեն, որոնց վրա է որթատունկն։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։