(արևմտհ․) ապշահար լինել, քարանալ ◆ Գրագետները [«գրողները»] կը մնան ափ ի բերան, անոնք կը զարմանան «մեծաւ զարմանալեօք»։ Շահան Շահնուր◆ Ետ քաշվեցավ ափ ի բերան եղած, ձկնորսին երեսը նայեցավ սոսկումով։ Երուխան◆ Բերան ի ափ մնացինք։ Մեր զարմանքը տեսնելով տղեկն ալ ափ ի բերան մնաց։ Նշան Պեշիկթաշլյան◆ Բազամականները ներքին ախորժ մը կը զգային զիս անոր առջև շանթահար և ափ ի բերան ինկած տեսնելով։ Մամ․ ◆ Թող պատմությունը որոշի․ Գևորգ վարժապետը ափի բերա՞ն մնաց, թե՞ կայծակնահար եղավ։ Գուրգեն Մահարի◆ Մեկի բերանը լեզու դնել, Բերանը լլկվի։
