Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ա•քին 

  1. Բալու՝ ցանք ◆ Գեղին աքիններուն նոր պահապան ինչու համար ըն։ Համո Սահյան
  2. (գրկն․) Ղազախսանում ինքնուս բանաստեղծ-երգիչ, որը և՛ հորինում է բանաստեղծություններ, և՛ դրանց համար երաժշտություն գրում, և՛ կատարում է դրանք ժողովրդական դոմբրա կամ կոբզա գործիքի նվագականությամբ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։