աքիս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈkʰis]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աքիս
վանկեր՝ ա•քիս
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲնիկ հնդեվրոպական՝ * kēk՛-՝ * kek՛- «աքիս, ժանտաքիս» արմատից՝ ա- հավելվածով. հմմտ. աքաղաղ * kel- «կանչել, գոչել, հնչել» արմատից, թերևս նաև աքար՝ * ker- բնաձայնական արմատից. ա- նախահավելվածի համար հմմտ. հին հնդկերեն kasa «մի կրծող կենդանի՝ աքիս», լիտվերեն eškas (<keikas) «ժանտաքիս» (հայ-հնդկա-բալթիական զուգաբանություն)։
Գոյական
- Ախալցխա, Խոտուրջուր՝ կզաքիսների ցեղին պատկանող գիշակեր կենդանի, կզաքիս
- Ախալցխա՝ առնետ ◆ Աքիստը հավ էր խեխտե գիշերը։ (Ձեռագիր)
Հոմանիշներ
խմբագրել- մկնհարսնուկ
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։