աքլոր
Հայերեն
ՄՀԱ: [aklor]
Գոյական
- Թբիլիսի, Համշեն, Նոր Ջուղա, Շիրակ՝ ընտանի թռչուն, աքաղաղ ◆ Լուսադեմին աքլորը կանչեց՝ ծուղրուղու։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Արի աքլար, կարմիր աքլար, Ձեն ձենի տանք ու կանչենք։ (Շերամ)
- Պոլիս՝ (փխբ․) փոքրիկ աղջիկների մազերի փունջ, որ հյուսած ժամանակ թողնում են գլխի վրա
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- աքլորի բեռ - չնչին (ունեցվածք) ◆ Նրա ըլածը մի աքլորի բեռ ա։
- տունը աքլորին բառնալ, բարձել - ունեցած-չունեցածը վատնել, փչացնել ◆ Տունն աքլորին ա բարձել։
- տունը աքլորին պահ տալ - տունը, ունեցած-չունեցածը առանց պահպանության թողնել
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։