Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աք•լո•րա•կանչ 

  1. Թբիլիսի, Արարատյան՝ լուսադեմին աքաղաղների կանչելը, հավախոս ◆ Առաջին աքլորականչի հետ զարթնում էր Պետին։ (Ակսել Բակունց)
  2. վաղ առավոտյան ◆ Էգուց գիշերհանց աքլորականչին վեր կենաս մութ-մութ գնաս քո աշխատանքին։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։