Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ աք•լո•րա•կ(ը)ռ•իվ 

  1. Արարատյան՝ աքաղազների կռիվ ◆ Ամեն խումբը մի քաջ աքլոր վերցրած՝ աքլորակռիվ է սարքել։ Մկրտիչ Կորյուն
  2. թեթևամիտ և տաք վիճաբանություն (փխբ․) ◆ Հիշեցեք, որ այսօրվա մեր ծրագրում կա գրական-գեղարվեստական բաժին։ Ձեր այդ աքլորակռիվը մեր ծրագրում չկար։ (Նաիրի Զարյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել
  1. աքլորակռիվ տալ - վիճաբանելով աղմկել՝ կռվել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։