աֆո
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ ա•ֆո
- Կարին՝ հիմար, անխելք ◆ Հարութը մե աֆո աղջիկմ ունիր, օր ուզող հեչ չուներ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։