բա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hy], [bɑ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա
Ստուգաբանություն
խմբագրելՁայնարկություն
- հաստատման բացականչություն
- զարմանքի բացականչություն
- հարցումը սաստկացնելու բացականչություն
- հապա, ուրեմն, բաս (եղանակային բառ) ◆ Բա չե՞ք իմացել դուք Սասնա ծռեր։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ի՞նչ արիր, ոչինչ բանի չես ձեռը տալի, բա ես մեղք չե՞մ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ախչի գյոզալ, ա ծամ կտրած, բա տյու հըմանչըմ չը՞ս։ (Խաթաբալա)
- գառան մայելու ձայնը ◆ Բա՜ ես անում կարծես զատկի գառը լինես։
- իհարկե, անշուշտ, ինչպես չէ ◆ Հա, բա․․․ հրամանք ես, պատահել է, ոնց չի պատահել։ ՆՋ
- Արարատյան, Ղարաբաղ՝ իսկ ◆ Ես Դավոյենց Առաքելն եմ, բա դու ո՞ւմ լակոտն ես։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պա՜հ (զարմանքի բացականչություն)
- հապա, ապա, դե, ուրեմն (հորդորանքի արտահայտություն)
Արտահայտություններ
խմբագրել- բա որ - իսկ եթե ◆ Բա որ կատուն գա ինձ վրա՞։ (Աթաբեկ Խնկոյան)
- բա չէ, բա չէ մի - իսկի էլ չէ, բոլորովին էլ չէ
- բա չե՞ս ասի - իմացե՞լ ես, գիտե՞ս ◆ Բա չե՞ս ասի, ըսենց-ըսենց բան, գնացել են աղջիկ բերելու։ (Տիգրան Նավասարդյան)
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։