Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բոռ 

  1. Վան՝ փոթորիկ, մրրիկ, ալեկոծություն ◆ Կյախն էր էրկինք − կետինք փլեր, բաբոռ սկսավ, ասիցինք։ Գյամու իրես ինչկանտար որ պան կեր, զմենն էլ լիցին ծով։ Ատ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։