բաբուկ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•բուկ
- Սեբաստիա, Պոլիս՝ առանց կրունկի ոտնաման, հողաթափ ◆ Տուտոն բաբուճի սովոր չէ։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։