Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•բուր 

  1. Սեբաստիա, Պոլիս՝ առանց կրունկի ոտնաման, հողաթափ ◆ Թրքիրը հիմի կոտր նընգած կնյազի թավուր սատկած կատուներու մորթուց կարած բաբուր ին հաքնում, միթոմ սամուրե է։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։