բաբուր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ բա•բուր
- Սեբաստիա, Պոլիս՝ առանց կրունկի ոտնաման, հողաթափ ◆ Թրքիրը հիմի կոտր նընգած կնյազի թավուր սատկած կատուներու մորթուց կարած բաբուր ին հաքնում, միթոմ սամուրե է։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։