բադիբուդի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [bɑdibuˈdi]
վանկեր՝ բա•դի•բու•դի
- Գանձակ, Թբիլիսի՝ բոված և բացված եգիպտացորենի հատիկներ ◆ Հոպոպներիս կանչում իմ ու էփած բադիբուդի իմ ուտացնում։ (Խաթաբալա)
- (փխբ․) դատարկ, փուչ ◆ Քիմեն չիմ արմնում, վուր էտ թավուր բադիբուդի խոսքիր իս խարջում։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։