բազազ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [bɑˈzɑz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բա•զազ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն՝ արաբերեն bazzaz:
Գոյական
- (հնց․) կտորեղենի վաճառական ◆ Նրան ասում էին Բազազ Արտեմ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ես եղել եմ Կովկասում, Թիֆլիսում, և եթե չեմ սխալվում, այնտեղ բազազ անունը տալիս են ճոթավաճառներին։ (Նար-Դոս) ◆ Բազազին քովը գործըս կտոր չափելն էր։ (Ձեռագիր)
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս կտորավաճառ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։