Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ բա•զի 

բազի 1 խմբագրել

  1. Արարատյան, Խարբերդ՝ որոշ կարգի՝ տեսակի, որոշ ◆ Բազի մարդու պես որ կորուրստ ունի, մինչև չի գտնում, չի հանստանում։ ◆ Բազի կոնդի ծերից, բազի սարի դոշից մեկ սև ղարալթու սևին էր տալիս։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. Արարատյան, Կարին, Համշեն, Հավարիկ՝ երբեմն, մեկ-մեկ ◆ Սհակի նիաթները չի բացվում ու ախպերը... բազի հարցնում է, Սահակը բան չի ասում ամոթու։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Բազի անգամ գլուխներն էլ հետը տըմտբացնում են (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. բազի-բազի Արարատյան, Վան՝ - երբեմն-երբեմն ◆ Օհանես աղան մինչև հիմա զբաղված էր գումարումով, բազի-բազի բազմապատկությամբ։ Գուրգեն Մահարի ◆ Հեռու տեղից մեկ բարակ քամի բազի-բազի վախտ փչում․․․ տերևները ժաժ էր գցում։ (Խաչատուր Աբովյան)

բազի 2 խմբագրել

  1. Ղարաբաղ՝ տե՛ս աբասի

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։