բազկաթան
Հայերեն
Ածական
- ՄՀԱ՝ [bɑzkɑˈtʰɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ բազ•կա•թան
Ստուգաբանություն
խմբագրել- Երզնկա՝ (ժղ․) բազուկի ցողուններով ու թանով պատրաստվող կերակուր ◆ Պասը բռնում են ձվով և ուտում ձուկ, փլավ և բազկաթան։ ◆ Բազկաթանի հոտը էնպես քյալլին դիպավ, որ տասը գազ ծուլ էլավ։ (Խաչատուր Աբովյան)
- Խարբերդ՝ թանի դուրս տված ջուրը
- Ակն, Սեբաստիա՝ թանձրացած թան ◆ Բազկթանի ապուր։ (Կարապետ Գաբիկյան)
- Ղարաբաղ՝ (արհմրհ․) կաթ, մածուն և այլն
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։