Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (ոճբ․) բանադարձում, որ դրսևորվում է համանիշ բառերի կուտակմամբ
  2. նախադասության իմաստին տրամաբանորեն ոչինչ չավելացնող, բայց խոսքին հուզարտահայտչական երանգ հաղորդող բառերի կիրառություն


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։