Հայերեն

Ածական

Դասական ուղղագրութեամբ՝


վանկեր՝ բազ•մա•գ(ը)լ•խա•նի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

  1. շատ բազմանի գլուխներ ունեցող ◆ Ժողովուրդը փոշեղեն ամպերում նկատում էր… մի բազմագլխանի մարմին։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նա այն բազմագլխյան առասպելական վիշապն էր, որ կոչվում էր հիդրա։ (Րաֆֆի)
  2. բազմաթիվ գլուխներից բաղկացած, բազմաքանակ ◆ Եվ այդ ամբողջ բազմագլուխ մարդկային զանգվածը շարժվում էր։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Բազմությունը բազմագլուխ, թանձր, անխոս… աննկատելի մղումով շարժվում էր։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Հոմանիշներ խմբագրել

հազարագլուխ, հազարագլխանի, բազմագլուխ (հեքիաթներում, հրեշ)

Արտահայտություններ խմբագրել

բազմագլխանի հիդրա

Աղբյուրներ խմբագրել